Ik kan mij herinneren, de eerste keer dat ik bij je kwam. Zoveel verdriet en zoveel te vertellen. Waar ik eigenlijk niet aan toe kwam. Alles slikte ik weg, want zoveel verdriet dat was iets dat niet bij mij paste. Wel bij een ander. Maar waarom zou ik lief zijn voor mezelf? Het was eigenlijk maar één kant, alles moest en alles wat daar vanaf week dat paste niet bij mij. Na vele sessies kwam daar toch langzaam verandering in. Ik ben liever en milder geworden voor mezelf.

Ik merk in de sessies hoe zwaar en verdrietig ze ook zijn dat er tegelijkertijd ruimte is voor humor die er precies weer bij past. Hoe erg het onderwerp soms ook is. Met humor maakt het toch meer draaglijk. Dat is ook het belangrijkste. Het verleden hangt niet meer als een molensteen om mijn nek. Het is nu meer een molensteentje.

Het mooiste wat je mij misschien wel hebt gegeven is de betekenis van familie. Deze krijg je op het moment dat je bent geboren. Dit is de gegeven familie. Vrij snel had ik toch wel door, dit is niet de familie waar ik me veilig bij voel. Door de jaren heen heb ik mijn eigen familie gecreëerd. En daar ben ik mij nu bewust van geworden. Mooiste is dat ik dit ook tegen mensen heb durven uitspreken. Wat ik ervoor terug kreeg was een hele dikke knuffel en de meest lieve woorden die je maar kunt wensen.

Misschien ben ik nog niet waar ik wil zijn. Nog zoveel te onderzoeken. Dat doe ik het liefst met jou omdat ik op je kan vertrouwen, dat je mij begrijpt en dat je mij de kans geeft om mij te ontwikkelen in de persoon die bezig is om haar verleden een plaats te geven. En dat allemaal in mijn eigen tempo.

Esther Hartman
Psychodynamisch Therapeut
Waalre

“Spread your wings & Embrace life”

Luister naar de stem van je hart